در حالی که تلاش‌های ذینفعان مختلف در کاهش آلودگی پلاستیک بسیار مهم است و نشانه روشنی از روند رو به رشد است، اما برای حل آبشار آلودگی پلاستیکی در کشور کافی نیست. مقصر واقعی آلاینده های بزرگ هستند. تا زمانی که شرکت های مسئول این بحران پلاستیکی تولید انبوه این ماده سمی را متوقف نکنند، مناظر شهری، اقیانوس ها و به طور کلی اکوسیستم همچنان در معرض تهدید قرار خواهند گرفت.
کنیا سالهاست که با تاثیرات پلاستیک های یکبار مصرف دست و پنجه نرم می کند. در بیشتر مناطق شهری سراسر کشور، زباله های پلاستیکی راه های آبی را مسدود کرده و منجر به سیل و تخریب می شود. دانشمندان همچنین میکروپلاستیک ها را در غذاهایی که می خوریم، آبی که می نوشیم و حتی در خون انسان پیدا کرده اند. در حالی که اثرات کلی هنوز مشخص نیست، میکروپلاستیک ها به سلول های انسان آسیب می رسانند. نگرانی هایی وجود دارد که می توانند بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارند.
برای مقابله واقعی با این بحران، ما باید از بزرگترین آلاینده‌ها و سایر ذینفعان بخواهیم تا با سرمایه‌گذاری در کانال‌های تحویل جایگزین و بسته‌بندی‌هایی که مدل‌های پر کردن و استفاده مجدد را در اولویت قرار می‌دهند، گام بردارند و تغییرات را پیش ببرند. هر راه حلی باید به سمت اقتصاد بدون پلاستیک کمک کند که انتقال عادلانه و عادلانه را برای کارگران آسیب دیده تضمین کند. اعضای این پیمان پلاستیک باید برای دستیابی به یک معاهده جهانی پلاستیک الزام آور و قانونی برای محدود کردن و کاهش تولید، استفاده و در نهایت پایان دادن به آلودگی پلاستیکی یکبار مصرف تلاش کنند.
قاشق لدرلی
چنگال لدرلی
- ۰ ۰
- ۰ نظر